Recep Aktuğ kimdir
Aşk-ı Memnu dizisindeki Hilmi Önal karakteri ile hafızalarımıza kazınan, Tanju Okan’ın sesi ile yakıştırdığımız kadife sesli sanatçı Recep Aktuğ’un hayat hikâyesidir…
Hepimiz onu Hilmi Önal olarak tanıyoruz. Haydi itiraf edelim, çoğumuz ismini artık öğreniyor tahminen. Bazen bu türlü oluyor işte, yaptığın bir iş o denli çok beğeniliyor ki, bir daha kendi ismin bile onun önüne geçemiyor. Onun için tuhaf bir ruh hali olsa gerek karşılığı. Öyleyse bu artık, Hilmi Önal gölgesinde, Recem Aktuğ’a uğurlama…
Bir rolde izleyip sevdiğimiz, müziklerde sesine hayran olduğumuz sanatkarların gerçekte kim oldukları, neyi sevip neyi sevmedikleri sanırım lakin hayata veda ettiklerinde merak ediliyor. Biraz Recep Aktuğ’dan bahsedeyim size. Hilmi Önal makûs, kelamında durmayan, hırsında boğulan bir karakterdi. Halbuki Aktuğ, kişiliğini, verdiği kelamları kesinlikle tutan, insanları, hayvanları ve doğayı seven biri olarak tanımlıyordu. En büyük korkusu, insanların peşin hükümlü olmasından sebep yanlış anlaşılmaktı. O, beşerler ortasında konuşularak çözülmeyecek bir bahis olmadığını düşünüyordu. “Herkesin memnun olmasını istiyorum. Palavra ve düzmece konuşma ve duruşlardan da nefret ediyorum.” diyordu. Hayır demek onun için dünyadaki en sıkıntı şeydi. Bilinen sanatsal çalışmalarının yanında fotoğraf çekiyor, çocuk oyunları yazıyor, sahne için şov programları yazıyordu.
Bir röportajında, “Bugüne yaptığınız en büyük çılgınlık neydi?” sorusunu şöyle cevaplıyordu: “Hayatım boyunca daima çalıştığım için bence yapamadığım çılgınlığı sormalısınız. Bunun da karşılığı gönlümce yapamadığım bir tatil.”
Ve hepsinden öte, dünyanın en hoş şeyinin, “Seni seviyorum” demek olduğuna inanıyordu…
Daha bu sabah konuştuk arkadaşımla söylenmesi gerektiği halde söylenmeyen kelamlar üzerine. Şöyle bir şey dedi: “Söylenmeyen kelamlar, bu dünyadan gidince söylenmeyi bekliyor.”
Şimdi sonsuz bir seyahate çıktın ve hiçbir vakit yetmez lakin dilerim gereğince “Seni seviyorum” demişsindir…
Ruhun şad olsun Recep Aktuğ…
(Kızı Zeynep ile)
Çocukluğu ve eğitim hayatı
Recep, 13 Mayıs 1954’te, İzmir, Çeşme’de dünyaya geldiğinde ailesi, ona “Mehmet Recep” adını verdi. Ailenin, hayattaki en değerli kıymet olduğunu öğrendiği bir ortamda büyüdü. Hayat onun için İzmir’de başlamıştı. İlkokul, ortaokul, lise eğitimlerini Karşıyaka’da tamamladı. Onun çocuk olduğu devirde samimi insanların yaşadığı, sevdiği, sevildiği bir Karşıyaka’da…
Bir de müzik vardı; ömrünün vazgeçilmezi olacaktı. Türkiye’de özel işler yaparak ismini duyuracağı günlere adım adım varacaktı. 1974’te, Şişli Siyasal Bilgiler Yüksek Okulu’na başladı. Burada geçirdiği 4 yılın akabinde Türk Musikisi Devlet Konservatuarı’na kaydoldu…
(Eşi Gül ve kızı Zeynep Aktuğ)
İş hayatı
Konservatuarda devam eden eğitim sürecinde, grafikerlik, pazarlamacılık üzere işler yaparak parasını kazandı. Gazeteci Tufan Aksoy’un takviyesi ile Çetin Emeç idaresindeki Hürriyet Gazetesi’nin Magazin kısmındaki, Hafta Sonu Gazetesi’nde muhabirliğe başladı.
Muhabirlik günleri bir buçuk yıl sürdü. Akabinde tertip işleri yapmaya başladı. Şat Üretim kapsamında yürüttüğü çalışmalar ile Antalya, Anamur Girne, Akşehir şenliklerinin idaresinde vazife aldı. Şenlikler sona erdiğinde, Şat Yapım’ın da ticari ömrü son bulmuştu. Bunun üzerine Recep, Tuğrul Karataş, Baha Boduroğlu ve Ertuğrul Çayıroğlu ile bir ortaya gelerek Arı Üretim ismini verdikleri şirketlerini kurdular. Şirketin birinci sanatkarı Sezen Aksu, birinci bebekleri de Kaybolan Yıllar’dı…
Müzik ömründe adım adım
Müzik, Recep’in hayatına çocuk yaşlarında, şimdi ortaokul sıralarındayken girmişti. Yıllar sonra bir röportajında müziğe başlama serüveninden bahsederken şöyle diyecekti: “Hayalim daima bir şeyler üretmek, yeteneklerimi sergileyerek hayatımı devam ettirmekti ve oldu. Fakat çok çalıştım.” Oldu vakitlerine gelene dek yürümesi gereken uzun bir yol vardı önünde…
Notaların büyüsünün sardığı birkaç arkadaşı ile 1973’te, Anadolu Pop biçiminde müzik yaptıkları Gelenek ismini verdikleri kümesi kurduklarında şimdi lisedeydiler. Kanları mecnun akıyordu ve müzik onlar için pek çok hoş şeyin karşılığıydı. Bu kümeyle birinci profesyonel işlerini de yaptılar. İzmir Mogambo Gece Kulübü’nde sahnedelerdi…
Bu birinci adımdan, Sezen Aksu ile çalışmalara kadar gelinmişti. Bir gün Sezen de Türkiye’nin Minik Serçesi oluverecekti. Kaybolan Yıllar’ı, Disco Fasıl takip etti. Değişmeye, dönüşmeye gereksinim vardı. Bazen her şey yolundaymış üzere olsa da, olmuyordu. Eksik olan bir şey daima vardı. Bu birliktelik uzun sürmedi. Recep, 1976’da, “Kısa Dalga Vokal Grubu” adını verdiği, Türkiye’nin birinci eşlik vokal kümesini kurdu. Kısa Dalga’nın birinci gece çalışması, Sheraton’da Ayten Alpman ile oldu.
Eurovision’a katıldı
İleride vereceği bir röportajda şöyle bir soru yönelteceklerdi Recep Aktuğ’a: “En büyük hayaliniz?” Tek bir cümlede cevaplayacaktı: “Bestelerimin ve çalışmalarımın daha çok şahsa ulaşması…”
Zaman ilerledikçe hayaline ne derece yakınlaştığını hissetti bilinmez; fakat hoş yollardan geçiyordu. 1978’de, Antalya Altın Portakal Müzik Yarışması’na iki beste ile katıldı. Bestelerinden biri yedinci olurken, başkası ikinci olmuştu. Bir yandan da çalışmaya devam ediyordu. Tekrar bu yıl, Ajda Pekkan ile Üstün Show, Sezen Aksu ile Caddebostan Maksim Gazinosu’nda bu isimlerin vokalisti olarak çalışmaya başladı.
1979, omurundaki özel yıllardan biriydi. Çünkü Eurovision’a katılmanın çok şey söz ettiği devirlerdi. Cantekin ile birinci sefer Eurovision’a katıldılar. 1983’te ise, Buğra Uğur’un bestesi ile Eurovision Türkiye Birincisi olmuşlar ve Çetin Alp ile Türkiye’yi temsil etmek üzere Almanya’ya gitmişlerdi.
Yıllarca Tanju Okan’ın sesine benzetilecek, kadife üzere bir sesi vardı. Recep Aktuğ, Eurovision’a gitmeden evvel 1981’de, “Canım” ve “Giden Gençliğe” isimli müziklerin yer aldığı birinci 45’liğini çıkarmıştı. Pek çok müzik kelamı yazdı, besteledi. Üstelik pek çok hoş isim onu seslendirdi. Mesela Sezen Aksu’nun hayat verdiği “Hani” ve “Küçük Yaz Çiçeği” şarkılarının bestesini Recep Aktuğ yapmıştı. Müzikleri ortaya çıkarırken neler yapıyordu, nasıl çalışıyordu, bir röportajında şöyle anlatmıştı:
“Söz ve müzik bir bütündür; hele bir de söyleyen bireye yakışmışsa mükemmel olur. Bu birlikteliği yakalamak için anlatacağın öykünün çok güçlü olması gerekir. Dinleyenlerin aklına, beynine, ruhuna hitap etmek gerekir. Bunları oluşturabilmek için de kesinlikle çok sakin ve sessiz bir ortamda çalışırım. Bazen bir anda her şey olur, bazen de aylar sürebilir.”
Kendisi de, 1989’da “Anı”, 2009’da “Alışma Bana”, 2011’de “Siyah Gül”, 2014’te “Yaşamak”, 2016’da “Özür Dilerim” ve 2017’de “Dört” adını verdiği albümleri yaptı…
Söz konusu müzik olduğunda çok özenliydi. Kendisine yöneltilen, “Şarkı seçimi yaparken nelere dikkat ediyorsun?” sorusuna şöyle yanıt vermişti:
“Çok fazla dikkat ettiğim bir şey yok. O ana kadar biriken ve beni dinleyenlerin duymasını istediğim ezgiler ve kelamlar. Ancak bilhassa kelamlar benim için çok değerli. Dinleyenlerin aklına beynine ve ruhuna hitap edebilecek sözler bulup onları kısa bir öykü olarak anlatıyorum.”
(Aşk-ı Memnu’da, Nebahat Çehre (Firdevs Yöreoğlu) ile)
Oyunculuğu
Müziğin yanında bir de oyunculuğa adım attı Recep Aktuğ. Yıllar sonra bir röportajında, müzik ve oyunculuk desek tercihiniz hangisi olur diye sorulduğunda, şu açıklamayı yapacaktı:
“Müzisyenliğin içinde oyunculuk esasen vardır. Sahneye çıkıp hiçbir şey olmamış üzere müzik söyleyemezsiniz. Müzik söylediğin vakit bir senaryoyu canlandırmaya başlarsın sahnede, o senaryoyu da mimiklerinle besleyerek insanlara o enerjiyi geçirirsin. Şayet bunu yapmıyorsan memur sanatçı oluyorsun. Memurdan da sanatçı olmaz. Hasebiyle sahnede o kelamları okurken bir senaryoyu canlandırıp bir oyunculuk yapıyorsun. İç içe girmiş şeyler olduğu için bir ayrım yapamazsın.”
Bunun yanında oynayacakları konusunda da seçici davranıyordu ve oyunculuk konusunda kendince izlediği bir yol vardı. Bir diğer röportajında da oyunculuğu hayatında konumlandırışını şöyle anlatıyordu:
“Ben her cins sinemada yahut dizide olmuyorum. Çok seçici davranıyorum. Bir dizide oynarsam dizi bitince kesinlikle bir dönem orta veriyorum. Her an ekranda olmak insanları bıktırıyor ve senin inandırıcılığın kalmıyor. Çekim anındaki yaşanan badireler, komiklikler, hüzünler vb. çok kıymetli ve akılda kalıcı şeyler… Oynadığım her dizi yahut sinemaların bu yüzden her sahnesi benim için unutulmaz oluyor…”
(Fetih 1453’ten)
Oyunculuk serüveni 2004’te, Kurtlar Vadisi’nde, Podoso Cumhuriyeti Fahri Konsolosu Nadir Demiray karakterine hayat vermesi ile başladı. 2008’de Kollama dizisinde Haldun karakterini canlandırdı. Ve nihayet 2008’de başlayan ve tesirini bugün bile yitirmeyen dizi Aşk-ı Memnu’da, herkesin onu buradaki ismiyle anacağı Hilmi Önal oldu.
Ardından 2012’de, Fetih 1453 geldi. Bu sinema, Recep Aktuğ’un birinci defa beyaz perdeye çıkması demekti. Son Bizans İmparatoru XI. Konstantinos’u canlandırıyordu ve aslında bu rolü tam üç sefer reddetmişti. Şöyle anlatıyordu bir röportajında durumu: “O iş bayağı bir güç oldu. Üç sefer reddettim. Yapmayın etmeyin bu benim birinci sinemam diye (gülüyor). Faruk Aksoy ısrarla ben oynamanı istiyorum dedi, haliyle kıramadım. 3 sene canımıza okundu. Tıraş olamadık devamlılığı olsun diye.”
Neyse ki 2014’te Çılgın Dershane Üniversitede’de, Beden Eğitimi Hocası Fuat Hoca karakterine hayat verdi. Bu üzerindeki makûs adam imajını bir nebze olsun silebilirdi; lakin ne olursa olsun, Hilmi Önal unutulmadı. Dizinin öbür karakterleri gibi…
Kötü adam Recep Aktuğ
Kötü adam rolü üzerine yapışıp kalmıştı tahminen; ancak bilhassa Hilmi Önal karakteri kazısan da çıkmazdı artık. Çıkmıyordu! Bu bir yandan da ün demekti. Bu mevzudan bahsederken şöyle diyordu Aktuğ: “İlk albümümün kapağında da var. Ben açıkça Hilmi Bey’e teşekkür ettim orada. Bu da ülkemizde sanatın ne derece değerlendirildiğini gösteriyor.”
Evet, Recep Aktuğ, başından beri her rolde makus adamdı. Ve bunu bilhassa kendisi de tercih etmiyordu olağan. Bu durum sorulduğunda şöyle cevaplamıştı:
“Şimdi çok değerli bir laf var. Parayı yatıran işverenler hazır giyilmiş giysilerin pazarlanmasını istiyorlar para kaybetmemek için. O yüzden dünyanın her yerinde bir kişinin üstüne bir kisve yapışmış ise hazır mal haline geliyor ve her yerde tıpkı şeyi oynatıyorlar. Berbat adam rolünün gerçekleşmesi biraz da medyanın şişirmesidir. Yani benden makûs adam oldu, evet yeterli oynuyorum ve daima makus adam olacağım. Yani ne olur biraz değişik bir adamı oynayayım diyorum, hayır sen berbatsın makûs ol diyorlar. Ben de tamam diyorum…”
Hilmi Önal oluşunun, isminin önüne geçişi konusunda ise şöyle açıklıyordu kendini kanıtlama gayretini:
“Bende bir değişiklik var. Beni tanıyan insanları yüzde elli yüzde elli olarak ayırıyorum. Yüzde ellisi ‘Hilmi Bey’ olarak başka yüzde ellisi de müzik söyleyen Hilmi Beyefendi olarak tanıyor. Yani Recep Aktuğ’u bilen çok fazla insan yok ki esasen onun savaşını veriyorum. Ben Recep Aktuğ’um demeye çalışıyorum.”
Recep Aktuğ öldü
Recep Aktuğ’a, birkaç ay evvel hastaneye kaldırıldığında, KOAH teşhisi konmuştu. Sonunda vücudu yorgun düştü ve tedavi gördüğü hastanede hayata gözlerini kapadı. 65 yaşındaydı…
Ölüm haberi, Aktuğ’un ferdî toplumsal medya hesabından, “Recep Aktuğ vefat etmiştir… Tüm sevenlerin başı sağ olsun…” formunda duyuruldu. Kızı Zeynep de, haberi “Canım babam Recep Aktuğ’u kaybettim.” biçiminde bir paylaşım yaptı.
Aktuğ’un cenaze namazı, 15 Ocak (yarın) öğlen namazıyla Zincirlikuyu Cami’de kılınacak ve cansız vücudu, Zincirlikuyu Mezarlığı’na defnedilecek…
Kötü adam rollerinin başarılı yüzü, kadife sesi ile kulaklarımızı şenlendiren bir Recep Aktuğ geçti bu dünyadan…
İyi ki…
Damla Karakuş
[email protected]
Not:
Biyografisini okumak istediğiniz bireyleri lütfen bizimle paylaşın.
Instagram:
