Yalçın Menteş kimdir
Döneminin en hoş dizilerinden Tatlı Kaçıklar ile hayatımıza giren, komik yanının altında yürek burkan çarpıcı hayatı ile usta oyuncu Yalçın Menteş’i hayat hikayesidir…
Tamam diyorsun, bir bir gidecekler, demek ki artık de bunun vakti. Ne kadar kabullense de insan, mevt anının, o haberi duyduğun anın bir tanımı yok gerçekten…
Yalçın Menteş, en son Tatlı Kaçıklar’daki Saffet hali ile hafızama çakılmış, kalmış. Şu televizyon denen şey mühürlüyor insanı, insanın beynine. Üstelik en can alıcı haliyle… Ne çok kusur yapmış, ne çok acı çekmiş! Bir yerde diyor ki: “Ben ailem bile bilmezken yalnızca gençlere örnek olsun diye çıkıp alkolik olduğumu söyledim. Evvelden alkol alırken etrafımda 500 kişi varken alkolü bırakınca 200’e düştü. Hastaneye yattım, 200 kişi varken etrafımda ameliyattan sonra 5 bireye düştü. O da bizim topluluğumuzdan değil. Herkes güya vebalıymışım üzere kaçtı benden. Hiç ünlü arkadaşım yok. İşte asıl bu durum beni perişan ediyor. İnsanların bu kadar küçülmelerine şaşkınım”.
Galiba işte hayatın özeti bu paragraf. Neyse ki her şeyi fark etmeyi bilmişsin. Yalnızca vakti biraz geciktirmişsin. Ancak olsun, hepimizin hissesine düşen bir hayat var ve kimin ne olacağını kimse bilmiyor.
Ruhun şad olsun Yalçın Menteş!
Mekanın cennet olsun!
Çocukluğu ve eğitim hayatı
Yalçın, 1 Nisan 1960’ta, İzmir Tire’de dünyaya geldi. Okul hayatına burada başladı. Ortaokulu, liseyi yeniden İzmir’de tamamladı. Liseden sonra tiyatroya sevdalandı. 1977’de, Turgut Özkaman’ın “Darılmaca Yok” oyunuyla başladı sahneye çıkmaya.
Yalçın, bir komedyen olma yolunda ilerleyecek, başarılı projelerden geçecek, çokça yanlışlar yapacak, her insan üzere sevecek, sevilecekti…
Alkole bağımlı olduğunu fark edemedi
En büyük yanlışı kuşkusuz babasının müsaadeden giderek alkole bulaşmak oldu. Yalçın’ın babası bir alkolikti. Bu durum annesini çok üzüyordu. Fakat Yalçın, alkolün babasına verdiği ziyanı fark edemedi. Etrafında arkadaşları da alkole meraklı ve meyilliydi. Hal bu türlü olunca bu yaşların getirisiyle, arkadaşlarının merakı bir anda Yalçın’ın da merakı oluverdi. Annesi kocasından sonra oğluna da üzüleceğini fark etmişti. Lakin pek bir şey değiştiremedi. Zira Yalçın nitekim alkolün çok ziyanlı bir şey olduğunu yaşından sebep kavrayamıyordu. Sıkça karşılaştığımız şeyler bizi ya itiyordu şu hayatta ya da içine içine çekiyordu işte. O, şimdi 14 yaşındaydı alkol kullanmaya başladığında. Arkadaş buluşmaları, dost sohbetleri derken bir bağımlı olduğunu anlaması, tahminen de kabullenmesi 10 yılını alacaktı…
Yıllar sonra tanınan bir oyuncu olduğunda verdiği bir röportajda, bu hususta şunları söyleyecekti: “Ben 30 yıl mühletle içtim. Birinci 10 sene alışkanlık olduğunu fark edemedim. Alışkanlık haline geldiğini anlamıyordum. Sonra vazifeymiş üzere mecburmuşsun üzere içiyorsun. Çükü beden duramıyor. Sabah kalktığınızda akşam kiminle içeceğim oluyorsunuz. Berbattı inanın”.
Alkolün hayatının en hoş yanlarını çaldığının itirafıydı bu. Evet, çok uzun mühlet bağımlısıydı. Lakin bir gün bırakacaktı…
Yalçın Menteş evlendi
Yalçın ve Birhan, 1981’de, İzmir’de evlendi. 1991’de oğulları Atilla geldi dünyaya. Uzun soluklu bir evlilikti. Yalçın’ın alkol bağımlılığının içsel yükünü annesinden devralmıştı Birhan. 2006’da artık olmayacağına karar verdi ve Yalçın’ı terk etti. Halbuki sonuna kadar gelmişti. Lakin yürünen yol o kadar uzundu ki, belirli çok yorulmuştu. Tahminen gereksinimi biraz soluklanmaktı…
2009’da tekrar bir ortaya geldiler. Tahminen çok sevgiden, tahminen yılların alışkanlığından, tahminen vicdanın üzerine bırakacağı bir öteki içsel yükten ya da hepsinin toplamıydı tahminen; Birhan, eski kocasını sıhhat meseleleriyle yalnız bırakamayacağına karar vermişti…
(Mehmet Ali Erbil ile)
Yalçın Menteş İstanbul’da
Çok gençti, çok hayalleri, umutları vardı. Doğup büyüdüğü kentte tiyatro yapmaya devam ediyordu. 1983’te, 45 kişilik bir takım ile bir cep tiyatrosu kurdu. Lakin gönlü sanata bir kere bulaşan her faninin yolu İstanbul’dan geçer ya hani, artık Yalçın da İstanbul’un yolunu tutmuştu. Bir devir oyunculuğu bırakıp İzmir’e dönecek muhasebeci olarak çalışacak olsa da, bundan bu türlü hayat çizgisinde İstanbul vardı…
Bir müddet TRT’nin birtakım programlarına küçük güldürü kısımları yazdı. Bir yandan da bir reklam ajansı kurmuştu.
1995’te bahtı yüzüne gülmeye başlamıştı. “Dikkat Yalçın Menteş” adını verdiği tek kişilik oyunu ile ilgi çekmeyi başardı. Bu oyun ona televizyon dünyasının kapılarını da tam manasıyla açacaktı…
1998’de, birçoktur tesirinde olduğu “Türk Büyükleri Ansiklopedisi”nden faydalanarak yeni bir proje ile seyircisinin karşısındaydı. Hazırladığı “100 Ünlü Yüz”de Türkiye gündeminde yer eden ünlü isimleri sahneye taşıdı…
(İsmet Ay ve Mehmet Ali Erbil ile)
Tatlı Kaçıklar
Tatlı Kaçıklar… 1996-2001 yılları asında ATV’de yayınlanan, başrollerini Yalçın Menteş ve Mehmet Ali Erbil’in paylaştığı, periyoda damgasını vuran güldürü dizisiydi. Yalçın Menteş, tahminen de ismini en çok bu dizi ile duyurdu. Artık tüm Türkiye onu tanıyordu. Üstelik Erol Günaydın, İsmet Ay üzere usta isimlerle de çalışıyordu.
Yalçın, bu dizide ayağı yere basan, her şartta dürüst olmayı seçen Saffet karakterini canlandırıyordu. Onun başına ne gelirse yakın arkadaşı Rafet (Mehmet Ali Erbil) yüzünden geliyordu. Diziyi en baştan hatırlayamıyorum, ancak eşleri Serap (Pelin Körmükçü) ve Aysu’nun (Buket Dereoğlu) spor salonunda çalıştığını, daima step yaptıklarını hatırlıyorum. Eminim Saffet’in, dostu afet ve onun çapkınlıkları yüzünden nasıl karısı Serap’a karşı sıkıntı durumda kaldığını hatırlıyorsunuzdur. Ne hoş, hepimizin yüzüne bir tebessüm yerleşsin…
(Tatlı Kaçıklar)
Onu nerelerde izledik
Tatlı Kaçıklar, Yalçın Menteş’e hakikaten de harikulade bir şöhret kazandırmıştı. Haliyle peşi sıra öteki projeler de geldi.
Tatlı Kaçıklar’dan evvel, 1992’de, periyodunun sevilen dizilerinden “Mahallenin Muhtarları”nda konuk oyuncu olarak yer aldı. 1997’de televizyon dizisi “Hayvanlara Dokunduk”, 1999’da, tekrar eskilerin en sevilen dizilerinden “Çarli”deydi.
2001’de “Yalçın Menteş Show”u hazırlayıp sunmaya başladı. 2004’te, Tahsin karakteriyle “Cennet Mahallesi”ndeydi. 2005’te Komiser Necmi karakteriyle “Sevda Tepesi”nde, Dursun karakteriyle de “İnadım İnat” dizilerinde oynarken, 2006’da Teoman karakteriyle “Yalancı Yarim”de oynadı. 2008’de “Yalancı Romantik” dizisinde iki yıl sürecek rolü Batık Osman karakterine hayat verdi.
2009’da “Hamileyim Hamile” isimli sinema sinemasının Recai’siydi. 2011’de, yakın devrin fenomen dizilerinden “Akasya Durağı”na, 4. dönemde, Tuncay karakteri ile dahil oldu. “Charlie” isminde bir maymunla stand-up şovları de yaptı.
Onu televizyonda en son 2013’te, “Doksanlar” dizisinde Rasim karakteri ile izledik. Ayrıyeten 2018’de çekilen “Babamın Ceketi” sinema sinemasının de konuk oyuncusuydu…
(Tatlı Kaçıklar)
Alkolü bıraktı
“O vakitlerde çekilmiş fotoğraflarımla şimdiki fotoğraflarımı yan yana getirirseniz farkı anlarsınız. Daha evvel maymun üzereydim; fakat bugün baktığınızda hızımın rengi bile değişti” diyordu bir röportajında. Alkolden kurtuluşunu adeta kendisini zalimce eleştirerek kutluyordu. Hakikaten de fizikî değişimi fark edilmeyecek üzere değildi. Nefes alıp verişi bile artık daha sağlıklıydı.
5 aylık bir tedavi sürecinden geçmişti. Lakin bu o denli hastanede görülen bir tedavi değildi. 1935’te iki Amerikalının kurduğu İsimsiz Alkoliklerin terapisini keşfetmişti. Amerika’da bir senede 3 bin 600 küme olmuş ve sonra dünyaya yayılmıştı. Yalçın da İsimsiz Alkoliklerin Moda kümesini buldu. Burada kendisi üzere alkoliklerle bir ortaya geldi. Birinci 20 gün alkollü olarak katıldı. Bu halde geldiğinizde toplantıya katılmanıza müsaade vardı; fakat kelam hakkı verilmiyordu.
Yalçın yılların üzerine bıraktığı bu alışkanlıkla çetin bir çabaya girmişti. Buraya gelmeden evvel hasta olduğunun bile farkında değildi halbuki. Nasıl kalbin ağrır doktora gidersin, bunu bir hastalık olduğunu bilerek ve kabul ederek. Meğer artık tüm bedeni ağrıyor, alkolün pençesine düşmüş çırpınıyordu. Ne çok şeyini kaybetmişti; fakat o, hasta olduğunu 30 yıl sonra öğreniyordu.
Bu bağımlılık, onun hayatında pek çok manevi şeyin yanında 3 daire, 1 dükkan, borsada pek çok pahalı kağıt, bir cip ve tiyatroda dekorunu taşıyan kamyonunu kaybettirmişti. Ne kadar birikimi varsa satmıştı. Tüm bunlar onu elbette yanlışsız karara götürdü. Yalçın karar vermişti, oğlunun doğum gününde, 25 Ekim’de (2006) alkolü bırakıyordu. “Doğum günümüz tıpkı olsun diye 25 Ekim’i tercih ettim ve bıraktım” diye lisana getirmişti çok sonra bu kararını.
Sonra neler oldu
Sadece fizikî görünümü değildi elbette değişen. İşine de, özel hayatına da daha bir ihtimamlı yaklaşıyordu artık. Vakitle maddi olarak da toparlandı. Etrafındaki insanların sayısında da vakitle azalmalar oldu. Kimi tabiatıyla uzaklaşmıştı, kimini ise, Yalçın, isteyerek uzaklaştırdı. Bu durumu röportajında şöyle özetlemişti: “Şöyle bir gerçek var; içki içerken etrafımda olan beşerler gelip süreksiz dostluklar kurmuşlar benimle. Bu beşerler Yalçın Menteş ısmarladığı için geliyorlardı. Her akşam benim masamda konuk oluyordu. Artık alkolü bırakınca hiçbiri yok etrafımda”.
Alkolü işine karıştırmama konusunda disiplinli durmaya çalışmıştı yıllardır. Sette alkol kullanmıyordu; lakin işi biter bitmez içki masasındaydı. Sete geç kaldığı oldu; lakin sette hiç içmedi. Evet, işi konusunda mümkün olduğu kadar özenliydi. Fakat bu ihtimam meskeni için kelam konusu olmuyordu. Sarhoş olunca apayrı birine dönüşüp kırıp dökenlerden değildi neyse ki. Lakin alkol kanına karıştıkça Yalçın daha da agresifleşiyordu.
Karısı Birhan sonuna kadar dayanmış da, yolun sonunca nefesi kesilmişti. Yalçın alkolü bıraktıktan 2-3 ay sonra karısı ayrıldı ondan. Halbuki daima bunu beklemişti. Ancak yılların birikimi ağır bastı ve aşamadığı öfkesinden sebep kocasını boşadı. 3 yıl farklı kaldılar ve yine bir ortaya geleceklerdi…
Yolluk
Yolluk, Yalçın Menteş’in alkol bağımlılığından sonra tüm yaşadıklarını, geçen yılları anlatmak için yazdığı bir oyundu. Alkolü bıraktıktan sonra, yaşadıklarını sahnede anlatması gerektiğine karar vermişti. Oyun, alkolün beşere neler yapabileceğinin iletisini veriyordu.
Yine tıpkı röportajında şöyle anlatmıştı geçen vakte pişmanlığını: “Kendime çok kızıyorum. Vaktimi çok kaybettim. Hayatımın en hoş devirlerini çaldı benden. Mesleğimde meslek olarak çok farklı yerlerde olabilirdim. Kendime hak etmediğim şeyler yapmışım”.
Evet, kendine hiç hak etmediği şeyler yapmıştı. Bir defa son 27 yıldır şeker hastasıydı. Tansiyonu da artık pek düzgün sayılmazdı. Bedenine düzgün bir yatırım yapmamıştı çünkü. Onu daha da güç günler bekliyordu…
Zor zamanlar
Yalçın ve Birhan Menteş’in ayrılığı hiç de kolay olmamıştı. Alkol, artık sayamadığı çapkınlıklar Birhan Hanım’ı o denli yormuştu ki, arbede kıyamet bir formda ayrıldılar. Bir yandan da Yalçın, elini karısı ve oğlunun üzerinden hiç çekmemişti.
3 yıllık ayrılığın akabinde Birhan Hanım, eski kocasının beyninde bir pıhtı oluşması sebebiyle sıhhatinin bozulduğunu öğrendiğinde yanına koşan birinci kişi oldu. Baktı ona.
Uzun yıllardır şeker hastasıydı. Artık de ayağında bir yara çıkmıştı. Ailecek gidildi hastaneye. Ne oğlu yalnız bıraktı onu ne de Birhan Hanım. Ne yazık ki, yara bir hafta içinde kangrene çevirdi. Ve bir hafta içinde, 2013’te kangrenden sebep sağ bacağı dizinin üzerinden kesildi. Elbette yanında olan yeniden eski karısı Birhan Hanım idi. Bu çok büyük bir olaydı ve kadıncağız çok sarsılmıştı. Kin, nefret, berbat hiçbir hissin artık bir ehemmiyeti yoktu. Zati hepsi silinip gitmişti. “O artık benim için bir can ve çocuğumun babası ayrıyeten eskimeyen bir dosttu. Çok kin ve nefretle ayrıldığım. Ayağıma bile kapansa onu affetmeyeceğim ve asla bir ortaya gelmeyeceğim diyordum. Lakin büyük konuştum, vicdanım devreye girdi; ne olursa olsun 25 yılımız geçti. Kendimi mecbur hissettim onun yanında olmaya” diyordu Birhan Hanım…
Bu çok vefalı bir davranıştı. Lakin insan kendinde olmayanı, yaşamadığını pek anlayamıyordu. Yalçın ve Birhan, bir ortaya karı koca olarak gelmemişlerdi. Bunun ismi dostluktu, vicdandı, kalpti… Birhan Hanım, babasından gelen maaş ile geçiniyordu. Komşuların “Beraber yaşıyorlar” şikayeti üzerine bu maaş da kesildi.
Kim ne derse desin, “Yalçın, benim 25 yıllık eşimdi. Güzel makus günlerim oldu. Ona sırtımı dönemezdim. Beni vaktinde aldattı, üzdü, kırdı fakat artık hesaplaşma vakti değil. Onu yarı yolda bırakamam” diyen Birhan Hanım, tüm tenkitlere, şu yaşananlara karşın eski kocasını yalnız bırakmadı.
Ama bir yandan da parasızlık diye bir şey vardı. Bir vakitler ne çok dostu olduğunu düşünüyordu Yalçın Menteş, halbuki artık meskeninin kapısını çalan 3-5 kişi kaldığını söylüyordu. “Alkışları özledim, kameraları özledim yine ekranlara dönmek istiyorum” diyordu. Çok özlüyordu…
İşte o hasreti “Doksanlar” dizisiyle dindirmişti. Bir de 2018’de konuk olduğu sinema sineması “Babamın Ceketi”nde…
Doksanlar setinde gözyaşlarına hakim olamamıştı…
Yalçın Menteş öldü
Yıllardır süren şeker hastalığı, 2013’te kesilen bacağı derken Yalçın Menteş, artık de akciğer kanseri tedavisi görüyordu. Sıhhatine pek de düzgün bir yatırım yaptığı söylenemezdi…
12 gün evvel de kötüleşti ve ağır bakıma kaldırıldı. Dün gece ömür uğraşını yitirdiği haberini ise oğlu Atilla, “Sevgili babam Yalçın Menteş’i kaybettik. Tüm yakınlarının ve sevenlerinin başı sağ olsun!” diyerek duyurdu.
Diyabetik olan ve tıpkı vakitte akciğer kanseri tedavisi gören tiyatrocu Yalçın Menteş, 12 gün evvel, 29 Ocak’ta kaldırıldığı ağır bakım ünitesindeki hayat uğraşını kaybetti.
Haberi Yalçın Menteş’in oğlu Atilla Menteş, ” tabirleriyle duyurdu.
Yalçın Menteş, 7 Şubat 2019 gecesi, 58 yaşında hayata veda etti. Süratli yaşamış ve genç ölmüştü galiba. Hayatın pahasının çok sonra farkına varmıştı. Lakin nihayetinde pişmanlığı öteki dünyaya kalmamıştı. Yanlışlarının farkında, oyunculukta bir periyoda damga vuran bir Yalçın Menteş geçti bu dünyadan…
İyi ki…
Onun ardından
Ardından ünlüler topluluğundan toplumsal medyada notlar paylaşılmaya başlandı. Bu ortada bugün Tatlı Kaçıklar dizisi ile parladıkları yakın dostu Mehmet Ali Erbil’in de doğum günü ve kendisinin tedavisi de hala devam ediyor. Yakın dostu Yalçın Menteş’in vefat haberini aldığında ise, çok üzülerek gözyaşlarına pürüz olamamış ve cenazeye katılamayacağı için de çok üzülmüştü…
Bunun yanında ise, toplumsal medyadan birkaç paylaşım şöyleydi:
İbrahim Tatlıses
“Zaman vakit birlikte çalıştığım, yeri geldiğinde tıpkı ekmeği bölüştüğüm canım arkadaşım Yalçın Menteş; garip, sahipsiz ve kırgın ayrıldı ortamızdan… Ne vakit arasam, ne istersen buyruğun olur desem; “Abi senin sıhhatin kâfi.” sıkıntısı, işte bu kadar da onurlu adamdı… ALLAH rahmet eylesin, yeri cennet olsun, gittiği yerde huzur bulsun inşALLAH…”
Ömür Gedik
“Allah rahmet eylesin, ışıklar içinde uyu Yalçın Menteş”.
Şinasi Yurtsever
“Güzel insan yetenekli oyuncu Yalçın abimiz de ortamızdan ayrıldı. Allah rahmet eylesin. Yeri cennet olsun Yalçın Menteş”.
*
Damla Karakuş
[email protected]
Not:
Biyografisini okumak istediğiniz şahısları lütfen bizimle paylaşın.
Instagram: biyografivekitap
